Marsylianka (fr. La Marseillaise) – hymn państwowy Francji oraz jej
departamentów i terytoriów zamorskich: Gwadelupy, Gujany Francuskiej, Majotty,
Martyniki, Polinezji Francuskiej, Reunionu, Saint-Pierre i Miquelon oraz Wallis
i Futuny.
Słowa i muzykę tej pieśni
napisał 25 kwietnia 1792 Claude
Joseph Rouget de Lisle na cześć rewolucyjnej Armii Renu. Stąd jej oryginalna nazwa to: Chant de marche de l'Armée du Rhin lub Chant de guerre pour l'armée du Rhin
(Marsz wojenny Armii Renu lub Pieśń wojenna Armii Renu). Zdobyła
wielką popularność w okresie rewolucji francuskiej. Wówczas jako pierwsi na
ulicach Paryża zaśpiewali ją żołnierze z Marsylii. Tak powstała jej nowa nazwa,
najpierw Marche de Marseille, a później ostatecznie La Marseillaise, czyli Marsylianka. 14 lipca 1795 została
ogłoszona hymnem państwowym. W 1830 nową aranżację muzyki zaproponował Hector
Berlioz.
W okresie I Cesarstwa
Marsylianka przestała być hymnem narodowym Francji, a w okresie restauracji
śpiewania pieśni zakazano. Po rewolucji w 1870 stała się ona ponownie
oficjalnym hymnem Trzeciej Republiki. W czasie II wojny światowej pieśń ta
została zakazana przez rząd Vichy. Jej publiczne wykonanie było wówczas aktem
dużej odwagi. Po II wojnie światowej zarówno w konstytucji Czwartej Republiki 1946,
jaki i Piątej Republiki 1958 uznano Marsyliankę za hymn państwowy (artykuł 2
francuskiej konstytucji z 1958).
LA MARSEILLAISE
Allons enfants de la
Patrie,
le
jour de gloire est arrivé
Contre
nous de la tyrannie
L'étendard
sanglant est levé,
L'étendard
sanglant est levé!
Entendez-vous
dans les campagnes
Mugir
ces féroces soldats!
Ils
viennent jusque dans vos bras
Égorger
nos fils et nos compagnes.
Refrain:
Aux
armes citoyens,
Formez
vos bataillons.
Marchons!
Marchons!
Qu'un
sang impur
abreuve
nos sillons
Que
veut cette horde d'esclaves
De
traîtres, de rois conjurés?
Pour
qui ces ignobles entraves
Ces
fers dès longtemps préparés
Ces
fers dès longtemps préparés
Français,
pour nous, Ah quel outrage
Quel
transport il doit exciter!
C'est
nous qu'on ose méditer
De
rendre à l'antique esclavage
Refrain
Quoi!
Des cohortes étrangères
Feraient
la loi dans nos foyers!
Quoi!
Ces phalanges mercenaires
Terrasseraient
nos fiers guerriers.
Terrasseraient
nos fiers guerriers.
Grand
Dieu! Par des mains enchaînées
Nos
fronts, sous le joug, se ploieraient.
De
vils despotes deviendraient
Les
maîtres de nos destinées
Refrain
Tremblez
tyrans, et vous perfides
L'opprobe
de tous les partis.
Tremblez,
vos projets parricides
Vont
enfin recevoir leur prix!
Vont
enfin recevoir leur prix!
Tout
est soldat pour vous combattre.
S'ils
tombent nos jeunes héros,
La
terre en produit de nouveaux
Contre
vous, tous prêts à se battre
Refrain
Français
en guerriers magnanimes
Portez
ou retenez vos coups.
Épargnez
ces tristes victimes
A
regrets s'armant contre nous!
A
regrets s'armant contre nous!
Mais
ce despote sanguinaire
Mais
les complices de Bouillé
Tous
les tigres qui sans pitié
Déchirent
le sein de leur mère!
MARSYLIANKA
I naprzód marsz, Ojczyzny dzieci,
Bo
nadszedł chwały naszej dzień.
To
tyran przeciw nam zawiesił
Zbroczony
krwawo sztandar ten.
Zbroczony
krwawo sztandar ten.
Słyszycie
z bitew pól niesiony
Żołnierzy
prze okrutnych ryk?
Już
idą, nam zaciągnąć stryk,
By
zarżnąć nasze dzieci, żony.
Refren:
Do
broni, bracia dziś!
Zewrzyjmy
szyki wraz!
I
marsz, i marsz!
By
ziemię krwią
napoić,
przyszedł czas!
Cóż
chce służalczy tłum i zmowy
Ludzi,
co zdradę wszędzie ślą,
I
łańcuch hańby już gotowy,
Czyjże
kark skrępować chcą?
Czyjże
kark skrępować chcą?
Wstyd
nasz, Francuzi, czy czujecie?
Czy
wasza krew nie burzy się,
Że
tyran wolnych wtłoczyć chce
Pod
jarzmo, co niewolnych gniecie?
Refren
Co?
Stopa obcych najezdników
Świeży
kwiat naszych wojowników
Co? Ma
skalać siedzib naszych próg?
Lec ma
od miecza podłych sług?
Lec ma
od miecza podłych sług?
Przebóg!
żołdacka dłoń skalana
Ma
karki nasze w jarzmo wbić
A
jeśli nam pozwolą żyć,
Masz
to być łaską sług tyrana?
Refren
Biada despotom, zdrajcom biada!
Zadrżyj,
o hańbo naszych dni!
Przez
was Ojczyzna kona blada,
A
ojcobójstwo woła krwi!
A
ojcobójstwo woła krwi!
Wojaków
dość, by was wyparli,
A
jeśli zginie młodsza brać,
To
Francja każe zmarłym wstać
I z
mieczem na was spadną zmarli.
Refren
Francuzi,
wielkoduszni wojownicy
Niosą
lub wstrzymują cios!
Szczędzą
te żałosne ofiary
Co się
na nich boją unieść broń!
Co się
na nich boją unieść broń!
Lecz
nie tych krwawych despotów,
Lecz
nie tych sprzedawczyków Bouillé
Te
wszystkie bezlitosne tygrysy
Co
matki łono rozerwały!
CIEKAWOSTKA:
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz